Przewlekłe bóle kończyn występują z różnych powodów. Jedne są stosunkowo łatwe w leczeniu, inne natomiast wymagają nieco poważniejszej interwencji np. chirurgicznej. Przewlekłych dolegliwości bólowych nie powinno się ignorować, ponieważ to właśnie ból informuje nas o tym, że z organizmem dzieje się coś niedobrego. Dowiedz się, jakie mogą być przyczyny przewlekłego bólu kończyn i jakie kroki należy podjąć w takiej sytuacji.
Ból przewlekły – charakterystyka
Ból przewlekły wynika z uszkodzenia tkanek wewnątrz organizmu lub może być jednym z symptomów określonego schorzenia. Przewlekły ból o nieznanej przyczynie zdarza się stosunkowo rzadko, więc zawsze warto podejmować kroki, prowadzące do jego uśmierzenia. W sytuacji, w której wyleczenie przyczyny okazuje się niemożliwe, ból można leczyć również objawowo, dobierając odpowiednie środki przeciwbólowe. Bólem przewlekłym nazywamy ból, który występuje minimum 3-6 miesięcy. Ten rodzaj bólu często prowadzi do stałych zmian w ośrodkowym układzie nerwowym, a co gorsza, z czasem przestaje pełnić swoiste funkcje obronno-ostrzegające. Szacuje się, że problem przewlekłego bólu może dotyczyć nawet do 30% Polskiej populacji.
Przewlekły ból kończyn
Leczenie przewlekłego bólu kończyn należy zacząć od poszukiwania jego przyczyn. Warto w tym celu udać się do lekarza pierwszego kontaktu, a następnie (zależnie od charakteru bólu) do psychologa, ortopedy, chirurga, neurologa, reumatologa, czy fizjoterapeuty. W przypadku kończyn, częściej mamy do czynienia z bólami zapalnymi, które są łatwiejsze do zlokalizowania i leczenia, niż bóle neuropatyczne. Wśród przyczyn przewlekłego bólu kończyn wyróżniamy między innymi:
- zmiany zwyrodnieniowe,
- przeciążenie mięśni i stawów,
- miażdżycę,
- zakrzepicę żylną lub tętniczą,
- miejscowo teleangiektazje.
Zmiany zwyrodnieniowe
Zmiany zwyrodnieniowe są jednym z najczęściej występujących schorzeń w obrębie narządu ruchu. Mogą powstawać w wyniku urazów, zakażeń, wad rozwojowych lub pojawiać się wraz z wiekiem. Choroba zwyrodnieniowa prowadzi do trzeszczenia stawów, zmniejszenia ich elastyczności i zakresu ruchu, a w konsekwencji prowadzi również do bólu. Wśród czynników ryzyka choroby zwyrodnieniowej wyróżniamy między innymi otyłość, wykonywanie ciężkiej pracy fizycznej, urazy, niedobory i wiek powyżej 40 roku życia. Tego rodzaju choroby można leczyć farmakologicznie, niefarmakologicznie, zabiegowo i metodą łączoną.
Przeciążenie mięśni i stawów
W przeciążeniu mięśni i stawów najważniejsza jest ich regeneracja. Jeśli przeciążenie wynika ze zbyt wymagających treningów na siłowni lub wykonywania ciężkiej pracy fizycznej, należy zadbać przede wszystkim o odpoczynek. Po wysiłku lub wieczorami warto się rozciągać, a także zadbać o odpowiednią ilość snu i zbilansowaną dietę, bogatą w składniki odżywcze. Jeśli ból nie ustępuje, warto udać się do fizjoterapeuty lub lekarza pierwszego kontaktu, który pokieruje odpowiednio leczeniem lub suplementacją.
Miażdżyca
Czynnikiem ryzyka miażdżycy jest zbyt wysoki poziom cholesterolu. Szacuje się, że problem może dotyczyć prawie miliona Polaków. Miażdżyca polega na zmniejszaniu się światła tętnicy, poprzez powstawanie blaszki miażdżycowej. Powstała blaszka ogranicza przepływ krwi i uniemożliwia docieranie jej do kończyn i narządów. W celu zdiagnozowania miażdżycy wykonuje się podstawowe badania płynów ustrojowych, a także badanie tomograficzne, czy ultrasonograficzne z oceną dopplerowską.
Zakrzepica żylna lub tętnicza
Zdarza się, że jest częściowo powiązana ze zmianami miażdżycowymi, ponieważ może tworzyć się na skutek obecności blaszek miażdżycowych. Zakrzepica polega na powstawaniu skrzeplin w tętnicach lub żyłach, które utrudniają przepływ krwi. Częściej spotykana jest zakrzepica żylna, która w obrębie kończyn może dawać objawy takie jak obrzęk, ból czy miejscowe ocieplenie. Choroba zatorowo-zakrzepowa może prowadzić bezpośrednio do stanów zagrożenia życia, więc w przypadku podejrzewania jej u siebie należy niezwłocznie udać się do lekarza. Zakrzepicę leczymy w sposób farmakologiczny lub zabiegowo-chirurgiczny.
Teleangiektazje
Teleangiektazje to widoczne na powierzchni skóry, poszerzone naczynia krwionośne o kolorze czerwonym lub sinym. Mogą sygnalizować niewydolność żylną i powodować ból. Teleangiektazje wbrew obiegowej opinii nie są wyłącznie problemem estetycznym. W sytuacji, w której ten problem nas dotyczy, należy skontaktować się z lekarzem i wykonać badanie mające ocenić stan naszych żył. W celu usunięcia teleangiektazji, pomocna może się okazać skleroterapia.
Najnowsze komentarze